اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش تعارض های زناشویی و میل به طلاق در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان بندرعباس

مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش تعارض های زناشویی و میل به طلاق در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان بندرعباس می پردازد. روش کار: این پژوهش به روش شبه تجربی و با استفاده از گروه کنترل، اجرای پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی زوج هایی است که در سال 1390 و اوایل سال 1391، به منظور حل مشکلات زناشویی خود به مراکز مشاوره شهر بندرعباس، مراکز مشاوره خصوصی، مرکز مداخله در بحران خانواده و مرکز کاهش طلاق بهزیستی مراجعه نموده اند. نمونه ی پژوهش شامل 30 زوج بوده است که با شیوه ی نمونه گیری در­دسترس انتخاب شدند و سپس به شیوه ی تصادفی ساده (قرعه کشی) در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسش نامه تعارض زناشویی ساخته شده توسط براتی و ثنائی ذاکر (1375) که دارای 42 سؤال است و پرسش نامه شاخص بی ثباتی ازدواج برای اندازه گیری عدم ثبات زناشویی زوجین گروه آزمایش 9 جلسه زوج درمانی به مدت 90 دقیقه و هفته ای یک بار دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی از جمله فراوانی، محاسبه میانگین و انحراف معیار و همچنین از روش آمار استنباطی شامل تحلیل کوواریانس استفاده شد. داده های به دست آمده پژوهش با استفاده از سیستم نرم افزار spss 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نویسنده مسئول: فاطمه سلیمانی احمدی گروه مشاوره خانواده دانشگاه هرمزگان بندرعباس - ایران تلفن: 9164353509 98+ پست الکترونیکی: [email protected] نتایج: نتایج نشان داد که میانگین نمرات تعارض زناشویی و بی ثباتی ازدواج در پس آزمون گروه آزمایش به طور معنی داری از میانگین نمرات پس آزمون گروه کنترل پایین تراست و بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (00001/.p<). نتیجه گیری: بنابراین، فرضیه پژوهش مبنی بر اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش تعارض های زناشویی و میل به طلاق در زوجین مورد تأیید قرارگرفت (نتیجه گیری کلی).